İnsan dünyayı bir yandan son sürat tüketmeye devam ediyor diğer yandan da sürdürülebilir çözümler geliştirerek eski alışkanlarını terk etmeye çalışıyor. Özellikle endüstriyel atıklar doğanın tolere edemediği ve insan için hayati risk oluşturan bir noktaya vardı. Öyle ki okyanuslarda çöp dağları oluşmuş, içme sularımıza dahi atık plastik parçacıklar karışmış durumda. Bu nedenle üretim ve atık konusunda sürdürülebilir bir yaklaşım büyük önem taşıyor. Bir grup MIT araştırmacısı da Prof. Neri Oxman liderliğinde, sürdürülebilir prensiplere uygun bir dijital üretim sistemi geliştirdi.

Hammadde olarak kitin

Neri Oxman ve ekibinin geliştirdiği üretim teknolojisi; robotik bir 3B yazıcıyı ve sentetik biyolojiyi bir arada kullanıyor. Üretim malzemesi, okyanustaki asırlık kabuklulardan elde edilen bir tür su bazlı polimer. Bu, okyanusta en bol miktarda bulunan yenilenebilir polimer ve gezegendeki ikinci en fazla bulunan polimer olan kitinden yapılmış. Kitin; eklembacaklıların ve kabukluların dış iskeletini ve kabuğunu oluşturan, kimi mantarlarda ve likenlerde de görülen, dayanıklı ve esnek bir organik madde. Sistemde üretilen her bileşen, hava ile temas ettiğinde katılaşıyor ve su ile temas ettiğinde biyolojik olarak bozunmaya başlıyor. Dolayısıyla atık olarak çevreyi tehdit etmiyor. Su direnci ve iletkenlik gibi ek özellikler kazandırmak için bileşenlere yine kitinden elde edilen kitosan adlı bir madde kullanılıyor.

Fotoğraflarda gördüğünüz parçalar 3b baskı ile üretilmiş. Üretilen parçalar kolay birleştirilebilme özelliğine sahip. Dolayısıyla sistemin, çadır gibi geçici mimari bileşenlere sahip ürünler ve de geri dönüştürülebilir ürünler için kullanılması planlanıyor.

Görseller: Neri Oxman ve MIT