Bir sanatçı anlatmak istediği her şeyi bir portreye sığdırabilir bazen. Bir ressam, yüzü olmayan portrelerle figüratif ve soyut sanatı aynı yüzeye taşıyabilir. Bir makyaj sanatçısı ve video sanatçısı iş birliği yaparak yüzün kozmetik koordinatlarını yeniden çizebilir. Cecilia Paredes de çiçek desenlerinin arasına kamufle edilmiş portre fotoğraflarıyla kendini ifade ediyor.

Kamuflajlı otoportreler ve kimlik arayışı

Perulu sanatçı Cecilia Paredes, çiçek desenli fotoğraflarında kendi kendini kamufle ediyor. Bunu yapmak için de Photoshop’tan faydalanmak yerine gerçek görüntüler kurgulamayı tercih ediyor. Her bir portre için rengarenk bir kumaş seçip bunu zemin olarak asıyor. Derisini de kumaşın rengine ve desenlerine boyayarak objektif karşısına geçiyor. Kimi zaman yüzü, kimi zaman elleri, kimi zaman da tüm bedeni çiçek desenleri arasında kaybolmuş.

Paredes, çalışmalarıyla ilgili açıklamasında, kendi bedenini manzaranın bir parçası olarak yeniden temsil ettiğini belirtmiş. Bu yaklaşımla, yaşadığı yer ya da evi diyebileceği yer üzerinden kendi kimliğimi oluşturma teması üzerinde çalışıyor. Kendini bir göçebe olarak nitelendiren sanatçı, bu yüzden sürekli yeniden yerleşim sürecini ele alma ihtiyacı hissediyor.

Paredes Peru’nun başkenti Lima’da dünyaya gelmiş ve şu anda Philadelphia, Lima ve Costa Rica arasında mekik dokuyor. Sanatçı önümüzdeki ay Los Angeles’da Museum of Latin America Art (MOLAA) ve Mart 2019’da İspanya’da Museum of the University of Navarra’da (MUN) solo sergilerle sanat severlerin karşısına çıkacak.

Görsel: Schneider Gallery/Cecilia Paredes
Manşet görseli düzenlenmiştir.