Kitaplardan kağıt heykel üreten sanatçılar, bu malzemeyi tamamen kendilerine özgü biçimde yorumluyor. Örneğin İspanyol sanatçı Malena Valcarcel, kullanılamaz hale gelen kitaplardan masalsı sahneler üretmeyi tercih ediyordu. Nicola Nobo, eski kitapların sayfalarını kıvırarak daha farklı bir teknik uyguluyordu. Şimdi ise satırları keserek geometrik yapılar üretmeyi tercih eden Stephen Doyle’un Hypertext serisi var sırada.

Minyatür anıtlar

Aslen grafik tasarımcı olan Stephen Doyle, kitap heykellerini “minyatür anıtlar, dilin ve hayal gücünün metaforları” olarak tanımlıyor. Doğrudan ciltlenmiş sayfalardan yükselen kağıttan iskelelerden ve birbirine kenetlenen yapılardan oluşan Hypertexts serisinde, bilginin nasıl iletildiğini görselleştiriyor bir bakıma.

New York merkezli sanatçı, cümlelerin bazı kısımlarını kesiyor ardından bunları ilgisiz bir kelimeyle birbirine bağlıyor. Genellikle yazarın verdiği anlamı gizleyerek metin içinde keyfi ve çarpıcı bağlantılar üretiyor. Aslında işin içinde bir parça hiciv de var. Sanatçı bir internet terimi olarak Hypertext’in (hiper metin/linklenmiş metin) üzerine düşünmeye başlamış. Bir metni diğerine bağlamak, kasıtlı, soyut, rastgele bir Dada yaklaşımı gibi görünmüş kendisine. Bunun fiziksel dünyadaki karşılığını da kitap heykellerle ortaya koymuş.

“Metinlerdeki satırların sayfanın prangalarından kurtulduğu, sıçrayarak kitaptan çıktığı ve komşu metin satırlarıyla görüşmeye başladığı, havadan bir dil ağı oluşturduğu, metni sinapsa çevirdiği, dolaşıma soktuğu heykeller yaptım…” diye açıklıyor bu durumu. Kısa bir süre sonra, bu üç boyutlu diyagramların, kendilerine ait şiirsel bir güce sahip olduğunu düşünmeye başlamış.

Stephen Doyle’un çalışmalarını Instagram’ı üzerinden takip edebilirsiniz.

Aşağıdaki videoda da benzer bir yaklaşımla birkaç yıl önce yaptığı Subway serisini görebilirsiniz.

Görsel: Instagram