Aktör kökenli yönetmen olmak, yönetmene avantaj sağlıyor olabilir. Sonuçta kendisi de oynadığı için oyuncuyu nasıl rahatlatacağını ya da yönlendireceğini biliyordur. Belki dekorda ya da kostümde katkısı yoktur ama yazı ve çekimde muhakkak vardır. Anne Maguire da aktris kökenli bir yönetmen. Dave Eggers’in hikayesini okuduğu an filme çekmeye karar veriyor. Sonrasında da birçok yerde beğenilen kısa filmi “Your Mother & I” doğuyor.
“Your Mother & I”, bir kısa öyküden filmleştirilmesinin dışında, alışılagelmiş bir baba kız diyalogu göstermiyor bizlere. Filmin başında odasında oturan Johnna, babasının ondan mutfakta yardım etmesiyle aşağıya iniyor ve filmimiz başlıyor. İkisi birlikte yemek hazırlarken en çok dikkat çeken şeyse babanın asla susmadığı. Baba, mutfağı adeta bir tiyatro sahnesi gibi kullanıyor ve gerçekten kızıyla diyalogunda bir performans gerçekleştiriyor. Kısa film boyunca babası kızına annesiyle gençliğinde yaptığı aktivistlikleri anlatıyor. Dünyadaki lamaları özgürleştirdiklerini söylüyor. Film boyunca genç kız ise en fazla 5 ya da 6 kez nidada bulunuyordur. Fakat hareketleri o kadar filme uygun ve doğal ki ne babanın gevezeliği ne de kızının suskunluğu izlerken göze batıyor.
Bir Tutam Özgürlük Bir Tutam Baharat
Film, Dave Eggers’ın hikayesindeki orijinaliteyi koruyor. Ancak kitapta kabul edilmeyen karakter olan evin genç kızı Johnna karakterini ana iskelette canlandırarak kayda değer bir değişiklik yapıyor. Bu önemli yaratıcı değişiklik, senaryonun temel gerçekliğiyle ilgili temel belirsizliklerin bazılarını değiştiriyor. Böylece Johnna’yı bir karakter olarak keşfetmek ve kuşaklar arası dinamiği incelemek için verimli yollar açmış oluyor.
Johnna’nın babasıyla olan diyalogunda en çok beğenilense nesiller arası değişimi, kültür aktarımı gibi konuları çok doğal bir şekilde gösteriyor oluşu. Johnna’nın babasının annesiyle olan cinsel hayatına dair bir konuya girişi ve Johnna’nın tepkisi gerçekten çok doğal. Bir açıdan baktığınızda Johnna’nın babasıyla olan diyalogu, daha doğrusu babasının onun önündeki monologu sıkıcı gelebilir ama yine de duygusal denge açısından çok doğru. Johnna sessiz kalırken izleyiciyle çok lirik bir şekilde iletişim kuruyor, ifadeleri ve tepkileri yüksek sesle bildiriyor.
“Annen ve ben” filminin öyküsü babanın anlatmaya nefesi yettiği sürece ya da baba yaşadığı sürecek var oluyor. Babanın dünyayı değiştirme konusundaki uzun, tuhaf ve ayrıntılı hikayeleri aynı zamanda eğlenceli, ilham verici ve tartışılabilir bir noktada. Julia Sarah Stone ve Don McKellar, karmaşık baba-kız ilişkisini doğal işleyerek, duyguları değiştiren gösterişsiz performanslarla ekrana getiriyorlar. On dakika içinde savunmasız yanını saklayabilecek bir baba ile zamanının çoğunu odasında geçiren ve babası tarafından rahatsız edilen bir kız arasındaki yakınlıktan kaynaklanan zorluklara tanık oluyoruz. TIFF 2016’da gala yapan “Mother & I”, ona yakın festivalde gösterildi. Film, London Short Film Festival 2017’de The Best British Short Film Award kazandı.
Görsel: Vimeo
