3B baskı teknolojisi, protezlerin maliyet açısından daha erişilebilir olmasını sağladı. Bu teknolojiyi kullanarak protez uzuvlar üreten sosyal fayda girişimi RobotEL Türkiye, insanların yaşamına sihirli dokunuşlar yapıyor. Ayrıca 3B baskıyla üretilen biyonik göz ve akciğeri taklit eden karmaşık damarlı sistem de bu teknolojinin ne denli umut ışığı olduğunu kanıtlıyor. Öyle ki Handicap International, protez için bekleyen insanları 3B protezler konusu hakkında bilinçlendirmek için Paris’teki heykellerin kırık uzuvlarını 3B baskı protezlerle tamamlamıştı. Peki protezleri erişilebilir kılan tek çözüm 3B baskı mı? Avustralyalı endüstriyel tasarımcı Desiree Riny’e göre tek çözüm 3B baskı değil. Bir kendin yap protez tasarım kılavuzu yaratan tasarımcı, bu kılavuzla yaratılan bir protezin gelişmekte olan ülkelerdeki kullanıcıyı 3B baskının dezavantajlarından da özgürleştirececeğini düşünüyor.

View this post on Instagram

– Update ! I present to you part of my final honours project . Now at first glance this may not seem a huge innovative and high quality design you usually see from me . But the story behind this project and the challenges it entails has potentials to create a significant impact to developing countries . An it has been quite significant challenge to make changes to the significant problem this project has aimed to solve .If want to know little more. Please do continue to read, below is little description about the project . I'm hoping that this project is not merely just that, a project. Hoping some how I can make this project a reality somehow implement or distribute these books within the places that need them most. This project will exhibiting very soon at RMIT and I'm soo excited . . . . . . . . . . . This project is dedicated to reclaiming prosthetic care for amputee’s that live in rural communities within developing countries. Amputees in these communities often cannot afford professional prosthetic care or live too far away from existing services. While new technologies and services are currently being integrated into prosthetic services in developing countries, these developments often don’t reach those most in need, with up to 95% of amputees going without access to care. Compounding this problem, devices produced with advanced technologies such as 3D printing are often difficult to repair and not always suited to rural environments. Faced with these limitations, amputees find innovative D.I.Y. responses which are tailored to local materials and traditional practices. The aim for this project is to evaluate the technologies, materials and processes currently accessible in specific locations within Africa (Sudan, South Sudan Abstractand Cameroon), India (West Bengal and Jharkhand) and Cambodia (Ratanakiri and Battambang) and use this information to develop D.I.Y. prosthetic designs that are informed by current medical ‘best practice’. #makeanimpact #makeanimpactthatmatters #industrialdesign #finalgraduate #productdesign #graduateproject #rmit #prostheticdesign #lowerlimbprosthetics #takecontrolofyourhealth #medicaldesign #prosthetics

A post shared by Desirèe Riny (@rinydesigns) on Oct 21, 2018 at 12:44am PDT

Sağlık hizmetine erişimi olmayanlar için kendin yap protez tasarımları

Desiree Riny yüksek lisans tezinde, gelişmekte olan ülkelerde kırsal kesimde yaşayanların bacak protezlerini bisiklet parçalarını ve diğer hurda malzemeleri kullanarak nasıl kendi kendilerine yaptıklarını araştırmış. Araştırmayla geçen 1 yılın ardından da kendin yap protez tasarım kılavuzu hazırlamaya karar vermiş.  Tasarladığı kılavuzla, sağlık hizmetlerine erişimi olmayan insanların yine hurda malzemeleri kullanarak çok daha gelişmiş protezler yapabilmelerini sağlamak istiyor.

View this post on Instagram

– I'm super excited to finally share with you all my story! At the beginning of this year, I was accepted into the RMIT Activator program, to begin my journey to develop my final academic thesis project into a start-up. I still haven’t found a name that has quite stuck, but that doesn’t matter because I'm sure its a start-up you will remember. As my mission is quite simple, to provide a leg for those that don’t have one. To help alleviate the increasing need for accessibility to lower-limb prosthetics in rural communities, in developing countries. I'm excited to see where this journey will take me and the people that I will continue to meet. Currently, it has been a solo mission, but I would love to have other people on board to continue to refine this design and to help make an impact! . . . . . Check out my interview with the Activator Team link in BIO . A big thank to the people who have supported me on this journey so far and given me advice that has encouraged me to keep perusing this journey. Stay tuned more to come! @redxyouth @rmitactivator @designrmit @industrialdesign.rmit . . . . . . #design #socialimpact #accessibility #medical design #impact #medicaldesign #prosthetic #inclusivedesign

A post shared by Desirèe Riny (@rinydesigns) on May 21, 2019 at 4:16am PDT

Protez teknolojisindeki son gelişmelerin ampute bireylerin çoğunluğu için pek bir şey ifade etmediği sonucuna varmış tasarımcı. İncelediği istatistiklerden, dünyadaki alt ekstremite (bacak) ampütelerinin %95’inin profesyonel sağlık hizmetine maddi olarak erişemediğini veya mevcut hizmetlerden çok uzakta yaşadıklarını öğrenmiş.

View this post on Instagram

– What an exciting journey it has been __________________________________________\. . . . . . . . Cant believe my final year within Industrial Design (Honours) at RMIT has ended. An to top it all off, on the 14th of November on the opening night of the final graduate exhibition of Industrial Design I was award ' Special Mentions' award for my outstanding academic performance within my honours degree . Meaning the ranking of my academic score for my final design is among the top 10% percent of student with receiving a final score over 90 within my final design . This just the beginning for the project Reclaiming Accessibility to Lower Limb Prosthetics. I cannot wait for what the future holds . The final prototype comprises three prosthetic that can be completely fabricated hand crafted tool and accessible materials such as bike parts , reused clothing , salvaged wood and so much more . These prosthetic then have been manifested in a D.I.Y manual that proposes an alternative process for providing best practice prosthetic care to rural communities within Africa, India and Cambodia. For those of you that are local and living in Melbourne Australia . The final graduate exhibition is still open to the public until the 21st . Location : RMIT Building 9, level 3 #industialdesign #rmit #award #healthcaredesign #prosthetic #prostheticdesign #award #graduateproject #rmit #medicaldevices #productdesign #newfuture #designer #design #loverofdesign #newproduct

A post shared by Desirèe Riny (@rinydesigns) on Nov 15, 2018 at 9:51pm PST

Desiree Riny: “3B baskı gibi ileri teknolojilerle üretilen cihazların onarımı genellikle zordur.”

Protezleri temin edebilmenin ötesinde, bu protezlerin bazılarının kırsal ortamlar için uygun olmadığını ve bakımlarının zor olduğunu da keşfetmiş. Bu konuyu şöyle açıklıyor: “3B baskı gibi ileri teknolojilerle üretilen cihazların onarımı genellikle zordur ve her zaman kırsal ortamlar için uygun değildir. Sınırlamalarla karşı karşıya olan ampute bireyler, yerel materyallerle yenilikçi kendin-yap çözümleri geliştirmek durumunda kalıyor.”. Bu engelli bireylerin nasıl çözümlere başvurduğu hakkında fikir sahibi olmak için 2019 yapımı Rüzgarı Dizginleyen Çocuk adlı filmi izleyebilirsiniz.

Hedef, yüksek maliyetli bir protez gibi işlev görebilen protezler yapmak

Riny, bu topluluklardaki insanların halihazırda kullandıkları çözümleri incelemiş; mevcut olan en iyi tıbbi ve tasarımsal uygulamaları bu çözümlere adapte etmeyi hedeflemiş. Bisiklet parçaları, eski giysiler, pirinç çuvalları, hurda metal ve ahşap da dahil olmak üzere sıkça başvurulan kendin yap protez malzemelerini aynen Riny’nin tasarımlarında da görmek mümkün. En önemli fark ise Riny’nin protez tasarımlarının tıpkı yüksek maliyetli bir protez gibi işlev görebilmesi.

Yerelde kolay bulunan malzemelerin kullanılması, protez kullanıcısı için psikolojik bir rahatlama da sunuyor. Çünkü protezin kolayca onarılabilmesi, gerekirse yeniden üretilebilmesi mümkün. Tek bir vidayı medikal uzmanlara ayarlatmak için kilometrelerce yol kat etmek zorunda kalmıyorlar.

Riny’nin yüksek lisans projesi, farklı ihtiyaçlara uygun üç farklı kendin yap bacak protezi ve illüstrasyonlu bir yapım kılavuzu içeriyor. Tasarımcı, kılavuzun çevrimiçi olarak kullanıma sunulmasını ve ayrıca yerel işletmeler ve STK’lar aracılığıyla dağıtılmasını hedefliyor.

Riny’nin tezinin adı “Reclaiming Accessibility: To Lower Limb Prosthetics” (Alt ekstremite -bacak- protezleri için erişilebilirliği yeniden sağlamak). Araştırması Sudan, Güney Sudan, Kamerun, Hindistan ve Kamboçya’daki toplulukları kapsıyor. Yüksek lisans projesi sırasında bu ülkelere seyahat etmesi mümkün olmamış. Ancak daha sonra üniversite tarafından da desteklenen bir start-up kurmuş ve seyahat için fon toplamaya başlamış. Böylece sürecin bir sonraki aşamasında, protezleri bu topluluklarla birlikte tasarlayabilecek.

Görsel: Instagram, RMIT’s Activator