Yaratıcı bünyeler için günlük besin kaynağı
Bir İlişkinin Tatlı Heyecanlardan Şiddete Evrimi

Bir İlişkinin Tatlı Heyecanlardan Şiddete Evrimi

Day One; ilişki içerisinde duygusal ve psikolojik şiddet gören gençlere seslenen canlandırma filmde bir ilişkinin başlangıç heyecanlarından sağlıksız davranışlara evrimi hikayeleştiriyor.

Şubat ayı Sevgililer Günü ayı malumunuz. Ancak aynı zamanda kendisi ABD’de “Teen Dating Violence Awareness Month” (Ergenler Arası İlişkilerdeki Şiddete Yönelik Farkındalık Ayı) olarak da gündeme getiriliyor. Geçtiğimiz günlerde Sevgililer Günü ürünlerinin ardına saklı karanlık mesajlarla ilişki içindeki şiddete dikkat çeken çarpıcı bir kampanyanın haberini yazmıştık. Şimdiyse gençler arası ilişkilerdeki şiddeti azaltmak için çalışan bir sivil inisiyatif olan Day One, bu farkındalık ayı çerçevesinde konuyu bir canlandırma film aracılığıyla ele alıyor.

BBDO New York tarafından hazırlanan “Sunshine” adlı kısa film, ilk bakışta masum görünen ama zaman içerisinde şiddet içermeye başlayan bir ilişkinin hikayesini anlatıyor. Guilherme Marcondes tarafından yönetilen 2 dakika 46 saniyelik film; iki gencin ilişkisini ekrana getirdiğinden müziği ve renkleriyle bu ruhu yansıtıyor. Tatlı ve parlak renklerle bezeli bu film, başladığında bildik bir liseli aşıklar öyküsü izleyecekmişiz havası veriyor.

Katrina and the Waves’in artık klasikleşmiş, neşeli şarkısı “Sunshine” eşliğinde ilerleyen filmde önce baş kız ile baş oğlanın tanışmasını görüyoruz. Tanışmanın ardından ikili birbirinden etkileniyor ve aşık oluyorlar. Burada çeşitli ilişki klişeleri görüyoruz. Kız için oyunda peluş hayvanlar kazanmalar, romantik mesajlaşmalar, kapıya sürpriz dikilmeler, çiçekler, öpücükler… Buraya kadar her şey tatlı bir ilişkiyi andırıyor.

Fark Ettirmeden Ortaya Çıkan Rahatsız Edici Belirtiler

Film ilerledikçe, durum hafiften rahatsız edici haller almaya başlıyor. Genç adam giderek saldırganlaşıyor, kıza karşı daha fazla sahiplenici oluyor ve kontrolün dozu artıyor. Kızın kıyafetlerinden arkadaşlarına, yediği yemekten nerede ne yaptığına her şeyine karışmaya başlıyor. Adam gittikçe karanlık tarafa geçerken kızın da kendini sıkışmış ve hapsolmuş hissedişine tanık oluyoruz.

Bu sayede başta görüp üzerinde durmadığımız anlara bile nahoş anlamlar yüklüyoruz. Kapısına dikilmesi, kızın elinden telefonunu alıp kendi fotoğrafını çekmesi ilişkinin başında sevimli flörtleşmeler olarak görülüyor. Ama adamın dönüştüğü hal göz önüne alındığında tüm bunların da kızın hayatına sızmak için taktikler olduğunu, adamın narsist karakteri ve şiddete meyli hakkında belli belirsiz ipuçları verdiğini anlıyoruz.

İlişkinin ruhunun baştaki tatlı heyecandan korku dolu, gergin bir havaya dönüşmesiyle birlikte o karanlığa ilişkin daha soyut, hatta sürreal atıflar da izliyoruz. Adam içkisini dökmesine neden olduğu için kıza bağırırken sırtında tedirgin edici duyargalar çıkıyor mesela ya da kız otomobilde yine adamdan azar işitirken sular içinde boğulduğunu görüyor. Tüm bu metaforlar ve kabus imgeleri; kızın psikolojisini, tutsak hissedişini ve kendi gerçekliğini kaybedişini vurguluyor. Adamın dev boyutlarda ekrana gelmesi, dilinin bir canavar diline dönüşmesi gibi pek çok detay bu vurgunun etkisini artırıyor.

şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu şiddet_day one_bbdo new york_sunshine_abd_bigumigu

Fiziksel Şiddet Kadar Yıkıcı Duygusal Şiddet

Filmin amacı, ilişkilerdeki şiddetin her zaman fiziksel olmadığını, duygusal, sözel ve psikolojik şiddetin de aynı ölçüde yıkıcı olabileceğini vurgulamak. Bunu yaparken de bunun sıklıkla bağlılık, sahiplenme, koruyuculuk gibi tanımlarla açıklanarak normalleştirildiğine dikkat çekmek. Film ayrıca; sağlıksız ilişkilerde sıklıkla görülen “gaslighting” gibi karşısındaki insanın gerçekliğini ve akıl sağlığını sorgulamasına neden olan daha belirsiz şiddet taktiklerine ilişkin de farkındalık yaratıyor.

Film, bir ilişkide fiziksel şiddet olmamasının o ilişkinin illa sağlıklı olduğu anlamına gelmeyeceğini aktarırken “Aşk ile istismarı karıştırmayın.” mesajını veriyor. Bunun ardından da çarpıcı bir istatistikle, her 3 ergenden 1’inin ilişkisinde bir çeşit şiddete maruz kaldığını belirtiyor.

Bir müzik videosu havasındaki filmin hedef kitlesi 16-19 yaş arası gençler. Bu anlamda filmin görsel dili ve müziği tam da seslendiği kitleye uygun. Gösterdiği genç, parlak dünya; karabasana dönen ilişkiye ait soyutlamalar ile güçlü bir tezat yaratarak, etkiyi artırıyor ve izleyiciyi yakalamayı başarıyor.

Film; sosyal medyada #ThatsAbuse #teenDVmonth #MeToo #TimesUp #ValentinesDay #DayOneNY gibi etiketlerle duyuruluyor ve insanlar yine bu etiketleri kullanarak paylaşmaya çağrılıyor.

Künye:

Reklamveren: Day One
Reklam Ajansı: BBDO NY
Yaratıcı Ekip: Bianca Guimarães, Danilo Boer, Marcos Kotlhar
Yapım Şirketi: Lobo
Yönetmen: Guilherme Marcondes
Yapımcı: Aron Matschulat Aguiar
Yönetici Yapımcı: Luis Ribeiro, Alberto Lopes, Loic François Marie Dubois
Sanat Yönetmeni: Felipe Jornada
Konsept Sanatçıları: João Lavieri, Felipe Jornada, Rômulo de Oliveira, Wilson Panassi
Storyboard: Antonio Soares Neto, Vinicius Barros
CG Yönetmeni: Olavo Chagas
Modelleme: Milton Dias, Frederico Martins, Diego Esteves, Eiti Sato, Daniel Adami, Felipe Bassi, Leo Rezende, Marcel Fukuwara
Rigging Sorumlusu: Flavio Castello
Rigging: Alexandre Marassá, Felipe Gimenes
Canlandırma Süpervizörü: Leonardo Cadaval
Öngörselleştirme: Lucas Peres
Canlandırma: Marcio Nicolosi, Andrea Delfino, Janaina Bonacelli, Bruno Carias, Bruno Hamzagic, Daniel Alvite, Daniel Bahia, Daniel Vasconcellos, Jorge Zagatto, Leonardo Cadaval, Marcelo Zanin, Raphael Vinicius Seixas Silva, Renato Sena, Rodrigo Souza, Ronaldo Brito, Ste Kajimoto, Thiago Martins, Victor Fernandes
Lookdev & Render: Olavo Chagas, Milton Dias, Diego Esteves, Rafael Migliorini
Compositor: Bruno Ferrari
Görsel Efekt: Lucas Stringhetti
2B Görsel Efekt: Chan Tong
Renklendirme: CO3, Leticia Blanco
Kurgu: Aron Matschulat Aguiar

Görsel: Vimeo