P&G Healthcare Asia, Vicks markası için “Touch of Care” (İlgiyle bir dokunuş) isimli bir kampanya yürütüyor. Bu kapsamda geçtiğimiz yıl Hindistan’da çekilen film, senenin en duygusal ve en çarpıcı işlerinden biri olmuştu. Transeksüel bir anne ile kızının gerçek yaşam öyküsünü anlatan reklam; sevginin ve ailenin önemini anlatırken ayrımcılık konusuna da değiniyordu. Şimdi ise yine aynı kampanya çerçevesinde Filipinler’de geçen, benzer duygusallıkta, bir başka göz yaşartıcı bir film var karşımızda.

Publicis Singapore tarafından yine gerçek bir hikayeden uyarlanan 4 dakikalık film; terk edilmiş bir bebeği evlat edinen bir adamın öyküsünü anlatıyor. Bu film de önceki film gibi sevginin gücünü vurgulayan, duygusal bir film.

Film, yoksul bir mahallenin sokaklarında öfkeyle ilerleyen bir adamın görüntüsüyle açılıyor. Etraf kendisine hoşnutsuzlukla bakıyor, pek sevilen bir karakter değil belli ki. Adam bir kulübeye varıyor, sinirle kapısını çalmaya başlıyor, içeridense ağlayan bir bebeğin sesi geliyor, zaten adam da tam olarak bu yüzden orada, bebek sussun istiyor. Kapıyı açan olmayınca içeri dalıyor ve ama o da ne? Zavallı bebiş terk edilmiş, orada öylece tek başına ağlıyor. Bu kızgın adam bebeğe bir şey mi yapacak derken adam bebeğe eğiliyor ve onu kollarına alarak sakinleştiriyor.

Sevginin Kurtardığı İki İnsan

Sonrasında ise çevresindeki ya da ailesindeki hiçbir kadın kendisine yardım etmeyince bebeğin bakımı adama kalıyor. İki istenmemiş, sevilmemiş insan; baş başa bir dünya kuruyorlar. Adam bebekle ilgilendikçe, mamasını yedirip onu uyuttukça, ninniler ve oyunları keşfettikçe aralarındaki bağ güçleniyor ve adam çocuğu sevmeye başlıyor ve sevginin ne anlama geldiğini öğreniyor.

Sosyal Hizmetler çocuğu almak için geldiğinde adam artık farklı biri, değişmiş, o bebeği çok seviyor bir kere ve ona bakabilece durumda. Düzgün bir iş bulmuş, daha önce suratına kapıyı kapan ailesi şimdi ona yardım ediyor. Adam dış ses olarak o gün kendisi nasıl çocuğun hayatını kurtardıysa çocuğun da onunkini kurtardığını söylüyor. Film, hikayenin gerçek bir öykü olduğunu açıklarken hikayenin gerçek kahramanlarının, baba Hernando’nun ve evlat edindiği oğlu Rhyz’in fotoğrafı ekrana geliyor. Bu gerçeklik de elbette filmin gücünü artırıyor.

“Learning to Love” adını taşıyan film; geçen seneki filmde olduğu üzere sevgi ve ailenin illa kan bağı demek olmadığını, aileyi aile yapanın ilgi ve şefkatle aile olduğunu anlatıyor.

Künye:
Reklamveren: Vicks
Reklam Ajansı: Publicis Singapore
Yetkili Yaratıcı Yönetmen:  Ajay Thrivikraman
Yaratıcı Ekip: Tricia Matoto, Martin Loh
Müşteri İlişkileri:  Natalie Vander Vorst, Prachi Partagalkar, Jessica Geli
Stratejik Planlama: Hesperus Mak
Yönetmen:  Sheron Dayoc
Ajans Yapımcısı: Lizanne Alcazaren, Toffee De Guzman
Kurgu:  Maui Mauricio
Yapım Şirketi:  Straight Shooters
Post Prodüksiyon:  EditCube
Ses Tasarım:  Loudbox
Yönetici Yapımcı:  Raissa Hapin Carreli