Kenton Lee, 2007 yılındaki Kenya ziyareti sırasında karşılaştığı küçük kızın ayağına birkaç numara küçük gelen ayakkabılarını görünce “Ne yapabilirim?” diye düşünmüş ve “Büyüyen Ayakkabı” fikri ortaya çıkmış.

Lee’nin dikkati çektiği nokta şu: Yoksul ülkelere ayakkabı bağışı yapılsa bile, bu kalıcı bir çözüm olamıyor çünkü gelişme çağındaki çocukların ayakları hızla büyüyor ve ayakkabılar kısa süre içinde ayaklarına küçük gelmeye başlıyor. Tasarlanan ayakkabılar, hızla büyüyen çocuklarla beraber büyüyor ve onları ayakkabısız bırakmıyor. Nasıl mı?

Lee’nin tasarladığı ayakkabılar üretimi kolay ve düşük maliyetli; sadece lastik, deri ve çıtçıtlardan üretilmiş. 5 yıl süreyle kullanılabilecek dayanıklılığa sahip ayakkabıların büyük- küçük beden olmak üzere iki seçeneği var ve her iki seçenek de üst kemeri ve yanlarında bulunan ayarlanabilir çıtçıtları sayesinde 5 numaraya kadar büyütülebiliyor.

Yoksullukla boğuşan toplumların büyük problemlerinden olan ayakkabısızlığın birçok hastalığa davetiye çıkardığı bilinen bir gerçek. Hastalıklar yaralı ayaklardan bulaşıyor ve kolayca yayılıyor.

Daha önce de Ravensbourne Üniversitesi öğrencileri aynı sorun üzerine kafa yormuş ve yoksul ülkelerde kolayca bulunabilecek lastik, çuval bezi, ip gibi malzemelerle ayakkabılar tasarlamışlardı.

Çorbada benim de tuzum olsun derseniz, “Büyüyen Ayakkabılar”a buradan ulaşabilirsiniz.

Görsel; The Shoe That Grows