Yaratıcı bünyeler için günlük besin kaynağı
Su Kalitesi Verilerini Melodilere Dönüştüren Kinetik Deniz Tarağı Heykelleri

Su Kalitesi Verilerini Melodilere Dönüştüren Kinetik Deniz Tarağı Heykelleri

Marco Barotti'nin kinetik deniz tarağı heykelleri, su kalitesi verilerini melodilerle ve hareketlerle dışa vuruyor.

Sade bir görünüme sahip olan deniz tarakları, doğada önemli bir görevi yerine getirirler. Beslenirken kirletici maddeleri vücutlarından filtrelerler; tortu yüklerini, bulanıklığı ve aşırı besin maddelerini azaltarak suyun berraklığını artırırlar. Sanatçı Marco Barotti’nin disiplinlerarası projesi “Clams” (deniz tarakları), benzersiz bir çoklu duyusal deneyim aracılığıyla bu önemli role odaklanıyor.

Clams, deniz tarağı görünümlü kinetik ses heykellerinden oluşan bir koleksiyon. Her heykel geri dönüştürülmüş plastikten yapılmış, bir hoparlör içeriyor ve su kütlesinin üzerine yerleştiriliyor. Bu istiridyeleri statik heykellerden ayıran şey, verileri sese ve harekete dönüştürme kapasiteleri.

Ekosistemin durumunu sesle ve hareketle dışa vuran heykeller

Yerleştirmede kullanılan sensörler, algılanan su kalitesini mikrotonal değişimlerle dolu dinamik bir ses ortamına dönüştürüyor. Suyun kalitesi değiştikçe istiridyelerin çıkardığı sesler de dalgalanmaya başlıyor. İstiridyelerin yaydığı müzik, gerçek zamanlı su okumaları yoluyla üretiliyor ve bu müziğe heykellerde gerçekçi açılma ve kapanma hareketleri eşlik ediyor.

Bu değişkenlik doğrudan çevredeki ortamla etkileşim halinde olduğu anlamına geliyor ve deniz tarağının ekosistemindeki kirleticileri temizleme konusundaki doğal yeteneğini hatırlatıyor. Marco Barotti proje hakkında şu açıklamaları yapmış: “Clams izleyiciyi medya sanatı, veri sonifikasyonu ve çevresel sürdürülebilirlik arasındaki bağlantıları düşünmeye davet ediyor.”

Barotti, aslında Clams’ı 2019’da yaratmış. Clams şu anda bazı küresel içerik kanallarında paylaşılarak yeniden gündeme gelmiş durumda. Ancak sanatçı Clams’ın yanı sıra aynı yaklaşımla başka kinetik sanat eserleri de yaratmış. Örneğin Moss (2021), şehirlerden gelen hava kalitesi verilerini analiz ediyor ve bunları nefes alma düzenlerine ve gelişen ses manzaralarına göre yeniden yorumluyor. Fungi (2024) ise yeraltı mantar ağlarını araştırıyor ve buna yine sesli dışavurumlarla eşlik ediyor.

Barotti, çalışmalarını “hayvanlara ve bitkilere benzerlikler taşıyan” “teknoloji ekosistemleri” olarak tanımlıyor. Çalışmalarının ortal noktası ise sanatı, bilimi ve teknolojiyi estetik bir biçimde bir araya getirmesi.

Sanatçının çalışmalarını Instagram’ı üzerinden takip edebilirsiniz.

Adriyatik Dalgalarının Nota Olduğu Deniz Orgu

 

Görsel: Marco Barotti