Yakın zamanda koleksiyonuna beş adet kendin yap (“DIY”) ürünü ekleyen dünyanın önde gelen modern sanat müzelerinden MoMA, teknoloji tasarım ilişkisinin önemini gösteren bir iş daha edindi. Bu sefer dört boyutlu bir elbiseyle karşı karşıyayız.
Bir elbiseyi dört boyutlu yapan nedir, diye sorarsanız (“kinematics” şeklinde de geçebiliyor); üç boyutlu baskıdan bir ürünün otomatik olarak şekil değiştirebilenleri bu şekilde adlandırılıyor. Üç boyutlu yazıcılar katı ve sert plastikten ürün bastığından, basılan herhangi bir kıyafet veya aksesuar her ne kadar hoş görünse de insanlarda pek giyme ya da takma isteği yaratmayabiliyor.
Tasarım stüdyosu Nervous System elbise için öncelikle kişinin üç boyutlu taranmış modeli üzerinden yazıcının basamayacağı kadar büyük nesneler yaratıyor. Elbisenin ufak boyutlarda katlanabilmesi içinse bir fizik simülasyonu kullanılıyor. Bu şekilde elbise üç boyutlu yazıcıda basılabilecek boyuta kavuşmuş oluyor.
Doğada form ve modellerin nasıl oluştuğunu keşfetmek için bilgisayar grafiği ve yapay zeka teknikleriyle biyologların kullandığı simülasyonları bir araya getiren Nervous Systems’ın teknoloji ve bilim tekniklerini tasarım üretimiyle birleştiren son projesi bu elbise oldu.
Elbisenin tek seferde istenildiği gibi çıkıp çıkmamasındaki belirsizlik ise işin riskli kısmını oluşturuyor.
Daha önceden üç boyutlu baskı ürünü elbiseler tasarlayan kişilere baktığımızda; MIT Media Lab’deki takımıyla giyilebilir deriler (ciltler) üreten Neri Oxman, Oxman gibi çeşitli isimlerle yaptığı anlaşmalarla “haute-couture”de denemelerde bulunan Iris van Herpen, Dita Von Teese için hazırladığı tasarımla Francis Bitonti ön plana çıkıyor.
