Hayat homojen olarak karışamadığımız bir yapılanma. İçerisine karışmak için çok çaba sarf ediyoruz. İnsanlarla uyumlu olmaya çabalıyoruz. Birilerinin ya da bir şeylerin bizim eksik parçamız olduğunu düşünerek ve buna inandırılarak büyüyoruz. Sanki bir şeylerin içerisinde çözünmemiz lazım değil mi?
Birilerinin değil ama güzel anların içerisinde çözünebiliriz. Hayat aslında bizim gevşediğimiz kadar homojenmiş gibi geliyor bana. Biz bir şeylere karışmak istersek kim bizi durdurabilir ki? Gülmek istersek, ağlamak istersek, kim bize yasak diyebilir? Kimse. Bizi durduran biziz. Çözünmeye izin vermeyen de biziz, yarattığımız değerlerle. Brooklyn’de yaşayan animasyon sanatçısı Daniel Zvereff de bizleri çözünen bir hikayeye çağırıyor.
Kendi Hikayende Çözül ve Birleş
Daniel, çizim, fotoğraf ve videografinin bir arada çalıştığı hikayelerle ilgileniyor. Bu üç dalı birleştirerek bir ağaç haline getiriyor. Ve bir de bunlara el çizimi ekliyor. Üç dakikalık animasyon kısası, Norveçli şarkıcı-söz yazarı Okay Kaya‘nın şarkısı Emulate için bir müzik videosu.
Daniel’ın animasyonu müzik videosunu diğer videolardan ayırıyor. Çünkü animasyonda çizimler birbiri içerisinde sanki birer sıvıymış gibi çözünüyorlar. Ve sözlerden yola çıkılarak yaratılıyor o sahneler. Video boyunca, ilişkisiz gibi görünen defter kağıdının parçaları mavi çizimleri değiştiriyor. Hareketli yüzlerden hayvanlara, gezegenlere ve soyut şekillere kadar uçuyor sanatçı. Çizimlerin tamamı basit bir çizgi çalışmasında, mavi renkte gerçekleşiyor.
Daniel’in tüm işlerini sitesi ve Flickr‘ından erişebilirsiniz.
Görsel: Vimeo
