Plastik atıklara dikkat çekmenin en etkili yollarından biri sanat. Daha önce plastik poşetlerle yaratılan resimler, Kongolu gençlerin atıklardan yaptığı Afrika maskeleri gibi çarpıcı işlerle plastik atıkların nasıl sanat malzemesi olarak kullanabileceğine şahit olmuştuk. Duke Riley ile geleneksel oyma sanatını plastik atıklar üzerine uygulayarak kendine özgü bir teknik inşa etmiş.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
1860’larda ABD’de aydınlatma amacıyla kullanılan balina yağının yerini, gazyağı aldı. Balinalara uygulanan vahşetin yerini bir başka felaket almaktaydı çünkü ülke büyük bir hızla fosil yakıtlara geçiş yapıyordu. Vahşetten geriye kalan şey fildişi oymacılık ya da bezek olarak bilinen büyük ölçüde denizcilikle bağlantılı olan bir sanat biçimiydi. Sanatçı Duke Riley, bu tarihi gerçeklere ve onun modern zamandaki etkilerine çalışmalarında geniş bir şekilde yer veriyor. Onun işlerinde bol bol balinaları, diğer deniz canlılarını, endüstriyel gemi hikayelerini ya da konuyla alakalı kişilerin portrelerini görmek mümkün.
Balinalara uygulanan vahşetin ardından fosil yakıt dönemiyle bir başka felaket başladı
Tasvirlerin işlendiği yüzeyler ise çamaşır deterjanı bidonları, parmak arası terlikler, kasetler ve diğer buluntu atıklardan oluşuyor. Sanatçı bunları denizden karaya vuran çöpler arasından topluyor. Onları temizleyip ahşap yanılsaması yaratan sıcak, dokulu bir bej renge boyuyor.
Böylece tüm bu atık plastikler, balina kemiklerinin yerine geçmiş oluyor. Sanatçı bunların üzerine petrol baronlarına veya çöplerin arasında yaşayan deniz canlılarına dair çağdaş anlatıları kazıyor. Kendisi için önemli olan şeyin atık nesneyi alıp artık neredeyse tanınmayacak şekilde dönüştürmek olduğunu belirtmiş.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Çalışmalarında plastik atıkları, insanlıktan daha uzun süre dayanma potansiyeline sahip “zamanımızın kalıntıları” olarak konumlandırıyor. Balina yağı endüstrisinden en çok yararlanan ve iki balina türünü gezegenden tamamen silmekten sorumlu olan insanları tasvir ediyorlar. Bu Balina vahşetinin ardından dünyayı mahvetmeye devam eden fosil yakıt üreticilerinin de portrelerini çiziyor. Exxon başkanı John Kenneth Jamieson’ın, daha sonra Texaco’ya satılan Paragon Oil’i kuran Arnold Schwartz’ın portreleri bu örnekler arasında.
Riley, kirliliğin ve iklim krizinin etkilerini daha erişilebilir hale getirmenin bir yolu olarak hicvi kullanmaya gayret ediyor. Herhangi bir acı verici veya zorlayıcı bir konu hakkında mizahi bir yaklaşımla konuşmak, sanatçıya göre insanlara ulaşmak ve vaaz veriyormuş gibi hissetmemek açısından çok daha avantajlı.
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Bu gönderiyi Instagram’da gör
Görsel: Instagram
