Farklı objelerin dijital altyapıyla desteklenerek aynaya dönüştüğüne daha önce şahit olmuştuk. Daniel Rozin, penguen veya yün gibi materyalleri kullanarak karşı tarafın hareketlerini kopyalayan ayna benzeri yerleştirmeler yapmıştı. Dominic Harris ise toplumsal ve kurgusal bir yapı ile 180’den fazla mikro ekran ve kamera ile karşısındaki insanın arkasında olan biteni farklı perspektiflerle görmesini sağlayan bir yerleştirme yaptı.

Vanity Mirror isimli çalışmanın temel önermesi, parçalara ayrılmış psikolojik ve toplumsal bütünlükte postmodern insanın hayatını simgeliyor. Mikro ekranlar ise hem kişinin parçalanmış yapısını hem de topluma karşı kurguladığı minik avatarları yansıtıyor. Toplumun ise küçük öğelerinin bir araya gelerek anlamlı parçalar yaratma çabasıyla çakışıyor.

Küçük parçalar renk bütünlüğüyle aynavari bir görüntü elde edilmesini sağlarken mikro ekranlarda ise çehrenin farklı varyasyonlarla suretleri bulunuyor.

Görsel; Vimeo