Robotlar hep bir işi yerine getirmeleri ve böylece de hayatımızı kolaylaştırmaları için üretiliyor. Softbank Robotics’in geliştirdiği sosyal robot Pepper’ı hatırlayalım. Hizmet sektöründe çalışmak üzere geliştirilen bu insansı robot hastanelerde, restoranlarda ve marketlerde görev aldı. Softbank’ta Pepper’ı geliştiren ekibin lideri olan Kaname Hayashi tarafından yaratılan Lovot ise sizin için herhangi bir iş yapmıyor. Lovot sadece sevilmek için tasarlanmış, size arkadaşlık eden bir robot.
Lovot, Furby’nin günümüze uyarlanmış haline benziyor. Minimum motor işlevine sahip yani size bir kahve getiremez veya evinizi süpüremez. Ancak bir çift arkadaş canlısı gözle ve çıkardığı çocuksu seslerle -konuşma özelliği yok- etkileşim kurabilir. Evin içinde 3 teker üzerinde gezinen Lovot; şaşkınlığını, yakınlığını ve kucağınıza gelme isteğini gösterebileceği bir çift minik kanada sahip.
Kafasında kameralar ve sensörler içeren bir kutu yer alıyor. Bu da Lovot’un sesleri ve insanları tanımasını; insanları ve evcil hayvanları, termal vizyon kullanarak eşyalardan ayırt edebilmesini sağlıyor. Robotun dışındaki kumaş kaplama çıkartılıp yıkanabiliyor. Ayrıca robotun dışı dokunmaya duyarlı. Lovot’yu gıdıklarsanız gülüyor, kucağınızda sallarsanız uykuya dalıyor.
Lovot ilgi bekleyen küçük bir çocuk gibi
Yeni yürümeye başlayan bir çocuk boyutlarında olan Lovot, yaklaşık 3 kilo civarında. İşlemci çipinin yarattığı ısıyı cildine aktararak tam bir insan yanılsaması yaratıyor. Ona dokunduğunuzda yaşadığınız deneyim, bir insana dokunduğunuzda yaşadığınız deneyimle benzeşiyor böylece. Robotu üreten şirket Groove X, amaçlarının kullanıcı ile Lovot arasında anne ve çocuk arasındaki samimi dokunuşun benzerini yaratmak olduğunu ifade etmiş. Ancak sevgi bedava değil, erken sipariş depozitosunun 20.000 Japon Yeni (Yaklaşık 990 Türk Lirası) olduğu belirtilmiş.
Lovot, geçtiğimiz hafta gerçekleşen CES 2019’da tanıtıldı. Her ne kadar işlevsiz bir robot gibi görünse de kamera donanımı sayesinde bebek monitörü veya ileri yaştaki insanlara arkadaşlık edecek bir robot olarak kullanılabileceği öngörülüyor.
Bir robotu sevdiniz, peki ya sonra?
2001 yapımı Steven Spielberg filmi Yapay Zeka’yı izleyenleriniz hatırlayacaktır; robotik arkadaşlık ve robot çocuk konsepti filmde mükemmel bir şekilde sorgulanıyordu. Felsefi ve etik olarak cevaplanmayı bekleyen pek çok soru ortaya atıyordu film.
Yaşlı, yalnız, kimsesiz ve bakıma muhtaç bir insan için bu tür insansı robotlar önemli bir fayda sağlayabilir mi? Yoksa bunun yerine yaşlı bir insanın neden başka insanlar tarafından ilgi görmediği üzerine düşünüp, sosyal çözümler mi üretmek gerekir? Sevgimizi verebileceğimiz bir robot edinmek yerine sevilmeyi bekleyen canlılara bu sevgiyi aktarmak dünyayı daha iyi bir yer yapmaz mı? Sorular çoğaltılabilir. Hatta Yapay Zeka filminde, robot çocuğun hissetmeyi öğrenmesiyle daha karmaşık sorunlara da işaret ediliyordu. Yıllarca birlikte zaman geçirdiğiniz bir robot, sizden ayrıldığında onu nasıl bir trajedi bekler? Siz, gerçekten insana benzeyen bir robota alışırsanız, onsuz nasıl bir duygusal çöküş yaşarsınız? Eskiyen ama ölemeyen robotlar nereye gider, kaderleri ne olur?
Görsel: Lovot
