Çizim ve resim yaparken kullandığımız araçlara bakınca bugün dijital araçların egemen olduğunu görüyoruz. Teknoloji, bir sanatçının kapsamlı araçlara sahip olma ihtiyacını ortadan kaldırdı ve bunu bir tablete ile ekran kalemine indirgedi. Kağıt üzerine kalemle çizerek başlattığımız bir işi dahi sonunda renklendirme ve benzeri amaçlarla dijital ortama aktarıp orada sürdürüyoruz. Peki eskinin o boya lekelerinden kaçış olmayan analog resim yapma deneyimini özlemiyor muyuz? Bazılarımız kesinlikle özlediğini söyleyecektir. Davinch, kısmen de olsa sanatla uğraşan insanların bu ikilemine çözüm olmayı amaçlıyor.

Dijitalin sağladığı kolaylık ve analog sürecin duygusu bir arada

Çağa ayak uydurmaya ve teknolojiye en açık olanlarımız bile zaman zaman tabletle çizim yapmaktan şikayet edebiliyor. Çünkü bazı açılardan büyük kolaylık sağlasa da ekrana uzun süre bakmak ve motor becerileri sınırlı kullanmak yorucu bir deneyime dönüşebiliyor. Bir de rahat çizim yapabilmek arayüzü tam olarak öğrenmenizi gerektiriyor. Güney Koreli tasarımcı Kyumin Hwang Davinch’i tasarlarken deneyim anlamında yaşanan bu olumsuzlukları gidermeyi hedeflemiş. Davinch’i analog resim davranışlarını ve resim yapmanın keyfini geri getirmek isteyen sanatçılar için tasarlanmış dijital bir aksesuar olarak tanımlıyor. Analog resmin duygusu ve süreçlerini korurken dijital boyamanın rahatlığını sağlamayı amaçlıyor.

Davinch üç temel parça üzerinden çalışıyor. Bunlardan biri fırçanın sertliğini ayarlayabilmenizi sağlıyor ve bunun için fırça üzerindeki su miktarını simüle ediyor. İkincisi bir ressamın paletiymiş gibi çalışan renk seçici. Üçüncüsü ise kullanımda olmadığı zaman fırçayı tutan küçük bir beşik.

Siz ne dersiniz, Davinch sanatta dijital araçlarla yaşadığımız deneyimi iyileştirebilir mi? Yoksa dijital araçların kendine özgü karakteri olması ve buna göre geliştirilmesi daha mı sağlıklı?

Görsel: Behance