Edebiyat alanında bilinç akışı isimli bir anlatım yöntemi bulunur. Karakterin düşünme sürecini iç dialoglarla sunar. Düşüncelerin karmaşık ve anlık hallerini okuyucuya her detayıyla anlatır. Okumayı ve takip etmeyi zorlaştırsa da belirli kırılma noktalarıyla da bu iç dialoglar çözülür ve karşı tarafa aktarılır. Bu tekniği kullanan yazarlar arasında James Joyce, Edgar Allan Poe, J.D. Salinger, Tolstoy ve Oğuz Atay gibi isimler de vardır.

Bu anlatım yöntemi ile aktarılan düşünceler üzerine düşüncelerin sıralanıp elenmesi, doğru kelimelerin seçilip öne çıkması gibi süreçler yoktur. Aynı anda insan aklından geçen farklı düşüncelerin arasındaki bağ ile güçlenip okuyucuya yazarın aklı içinde takip ettiği yolu bulma tecrübesi sunulur.

Boston’lı sanatçı ve deneysel animatör Jake Fried, bilinç akışı yöntemi gibi aklındakileri öncelik sırasına koymadan, kurgulamadan aktarıyor. Brain Lapse ismini verdiği son çalışması da bu vizyonunun son halkası değerinde. Animasyonu yaparken plan, senaryo veya görsel hikaye taslağı kullanmayan Fried, eserindeki bir kareyi deforme ederek ondan sonra gelecek olan kareyi oluşturuyor. Bu olmayan kurgu dahilinde bir mesaj kaygısı da taşımıyor.

4 ay süren illüstrasyon çalışmasını kare kare birleştirerek oluşturduğu 1 dakikalık animasyon filmi, objelerin ve temaların değişkenliği ile benzerliğini yansıtıyor. Dağ, orman, gün batımı, duygusal deformasyon, banyo aynası gibi temaların akışı sırasında izleyici kendi mesajını arıyor. İzleyici 60 saniye içinden kendine ait olan bir sahneyi cımbızla alıyor, kendine ait bir an yaratıyor.

Görsel; Vimeo