Yaratıcı bünyeler için günlük besin kaynağı
SKIN: Bakterilerle Algoritmik Modellemeyi Birleştiren Giyilebilir Nesne

SKIN: Bakterilerle Algoritmik Modellemeyi Birleştiren Giyilebilir Nesne

Sammy Jobbins Wells dijital formda tasarladığı giyilebilir nesneyi özel bir bakteriden üretti.

Canlı bakteri kolonilerinin malzeme olarak kullanıldığı dijital yapım bir giyilebilir nesnenin ne kadar mümkün olabileceğini mi düşünüyorsunuz? Bremen Üniversitesi Technology, Theory and Design programı öğrencisi Sammy Jobbins Wells 17. ve 18. yüzyıllardaki hayvan kemiğinden yapılmış korselerden iyi ki ilham almış ki, böyle bir projenin mümkün olabileceğini görüyoruz. 

Wells master projesi için giyilebilir nesneyi ve/veya baskı kitabı doruk noktasına ulaştıracak potansiyel malzemeler üzerine deneysel çalışmalar yaparken, bahsettiğimiz ilhamla asetik asit bakteri türünden algoritmik modelleme yönetimini kullanarak bir giyilebilir nesne yarattı. 

Selüloz biyosentezi çalışmalarında yaygın olarak kullanılan acetobacter xylinum, bu projede kuruyup sertleştiğinde yaşlı insan cildi hissi veren, ıslakken de son derece esnek olan bir organik malzeme olarak karşımıza çıkıyor

Wells üretim aşamasında kullandığı,Türkçede Kombu Çayı olarak geçen, Kombucha çay mantarını suyla karıştırarak uygun bir oda sıcaklığında muhafaza etmiş. İlk olarak küçük bir kavanozda başlayıp birkaç ay boyunca daha çok kültür toplayıp büyüten tasarımcının bu sürecini alttaki fotoğraflar temsil ediyor. Sol üstteki fotoğraf malzemenin iki haftalık büyümüş halini, sağdakiyse üç günlük büyüme sonrasında başlarda anne kolonisinin oluşturduğu yeni bakteri nüfusunu gösteriyor. Alttaki fotoğraf ise kurumuş malzemenin 3b taranmış insan yüzü verisiyle form kazanmış hali.

Wells tasarımın formunu ise 3b modelleme yazılımı Rhino için geliştirilmiş grafiksel algoritma editörü Grasshopper‘ı kullanarak elde etmiş. 

Tekstil üretiminde yepyeni kapılar açacağı düşünülen malzemenin şu etaptaki en büyük eksisi henüz su geçirmez bir forma sahip olmaması. Yine de bu haliyle yaşayan malzemelerin (bilgisayar tarafından üretilen) fiziksel nesne yapımında kullanımı üzerine pek çok potansiyel fikri tetikleyebilecek nitelikte. 

Skin projesi canlı malzemenin dijital formla üretimi açısından yenilikçi bir özelliğe sahip olsa da canlı organizmaları malzeme olarak kullanma açısından ilk örnek değil. Bu alanda en ses getiren çalışmalara kurduğu Biocouture firmasıyla Suzanne Lee’nin imza attığı görülüyor. Wells’in de Dezeen için verdiği röportajda bakteri kullanımı için ilham kaynağı olarak gösterdiği Lee, yakın zamanda maya ve bakteri karışımlarından elde ettiği deri benzeri malzemeden ürettiği kıyafetlerle basında yer almıştı. 

Projeyle ilgili daha fazla teknik detayı almak için de tasarımcının Dezeen röportajını okuyabilirsiniz.