Yaratıcı bünyeler için günlük besin kaynağı
Her Şey Güzel Olacak

Her Şey Güzel Olacak

Fotoğrafçı Joana Choumali terör saldırısı sonrası fotoğrafladığı Fildişi Sahili halkının fotoğraflarını ince ince nakışlarla işliyor ve hem melankoliyi bir sanata dönüştürüyor hem de saldırı sonrası yaralarını dikiyor.

Her şey güzel olacak. Ne kadar umut vadeden bir cümle hayata karşı. Ne olursa olsun, ne yaşanırsa yaşansın güneşli Pazartesiler umduruyor insana. Ya da bu kadar savaş olmasına, açlık olmasına ve kaotik bir düzene rağmen sanki yarın yatağımızdan sokağa gökkuşağının üzerinde gidecekmişiz gibi değil mi? Keşke öyle olsa ama sadece umut vadediyor. Umut etmeyi küçümsemiyorum umut edemesek gerçekten milyarlarca insan yaşayamayız zaten bu gezegende. Olmaz yani. Fotoğrafçı Joana Choumali de fotoğraf serisinde Ça va aller diyor yani iyi olacak.

Savaş Sonrası Yaraları Saran Nakışlar

Bu tabir Batı Afrika’daki Fildişi Sahili’nde yaşayan halkın çoğunlukla kullandığı bir cümleymiş. Yerel halk Mart 2016’da gerçekleşen Grand Bassam terör saldırısından sonra birbirlerini rahatlatmak ve motivasyonlarını pozitife çekmek için bu deyimi kullanır olmuş. Choumali de bu projeye aynı terör saldırısının ardından, Abidjan’daki evinden bir saat uzaklıkta bir sahil beldesinde, üç silahlı kişinin ateş açmasının sonrasında projeye başladı. Serideki fotoğrafların hepsini iPhone’uyla çeken fotoğrafçı Choumali projede özellikle çektiği fotoğrafların enstantane pozlar gibi görünmesine dikkat çekmiş. Böylece fotoğraflar portre bir fotoğraftan daha etkileyici de olmuş.

Choumali seriye başladığında üzüntünün her yerde eşit dağıldığını ve herkesin toplu bir depresyonda olduğunu gözlemlemiş. Hatta üzüntü hafif kaçar melankoli daha doğru bir kelime. Çoğu fotoğrafta zaten o melankoli belli oluyor, insanlar ya sokaklarda yürüyorlar ya tek başlarına oturuyorlar ya da düşüncelerinde kaybolmuşlar. Ve fotoğrafların büyük bir çoğunluğunu kaplayan mekana ait geniş boşluklar da o melankolinin ne kadar geniş olduğunu betimliyor aslında.

Sanatçı saldırı sonrası başladığı bu seriyi aslında kendi travmalarını iyileştirmek için yapmış. Fotoğrafçı çektiği karelerin üzerine nakış işliyor ve bunun iyileştirici bir terapi olduğunu düşünüyor. Parlak renkli ipler sözel olarak ifade edemediği duygulara hizmet ediyormuş ve Grand-Bassam halkının reddedilen travmasına tanıklık etme ve kabul etmenin bir yolu olarak fotoğrafçı nakış işliyormuş. Ama bunun yanı sıra o travmayı yaşamayan ve bu hissi anlamaya çalışan bizler için bu nakışlar melankoliyi daha bir gözle görünür kılıyor. Ayrıca bu nakışlar o melankolinin dalga dalga yayılmasını da sağlıyor.

Sanatçının işlerinin daha fazlasını sitesi ve Instagram’dan takip edebilirsiniz.

Görsel: Joana Choumali