Yaratıcı bünyeler için günlük besin kaynağı
redhouse civcivleri

redhouse civcivleri

Bir gün çocuk kitapları illüstrasyonlarına bakınırken ve etrafa gereksiz yorumlar saçarken birden dilim tutuldu. "canını en çok ne yakar"la o zaman tanıştım işte. dil tutulması nedenim roger abi şahanesi kapağıydı ilkinde. ama içinde kakadan bir pasta, suç ortağı sinekler, kalbi kırık bir sırtlan ve hatta bir kral olan bir masalla karşılaşınca bu kitapla beraber uyumaya başladım artık.

Roger Olmos'u bak dergisi tanıtmıştı aslında daha evvel ama anlaşılan o ki Roger Abi'nin olayı sadece resmedişi (resim edişi de ne?!) değil, olayları kıskanılası bir tarzda yorumlayışıydı da.. hmff..

Gelgelelim madem Redhouse Kidz böyle bir kitap çıkarmıştı, devamı haniydi? yazık ki orada tek bir tane kalmıştı:"diş gıcırdatan cadı". hansel ve gretel hikayesi korkunçluğundaki masal, kitabı iyice korkunçlaştıran müthiş etkili boyamayla yatağımdan uzak durmayı başarabiliyor. onun resimleyicisi ise maurizio a.c. quarello (!).

ben bu kitapları çok sevdim ve özel olduklarını düşündüm, sizlerle paylaşmak istedim.. umarım hoş bir toslaşma olmuştur. (: